Siddhartha Gautama, ook wel de Boeddha genoemd, was een spiritueel leider en grondlegger van het boeddhisme, dat in de 5e eeuw voor Christus ontstond in Noord-India (het huidige Nepal). Hij werd geboren in een koninklijke familie en leidde een comfortabel en beschut leven totdat hij het lijden in de wereld buiten zijn paleis onder ogen moest zien. Dit bracht hem ertoe zijn luxe leven op te geven en op zoek te gaan naar spirituele verlichting. Na jaren van ascetisme en meditatie bereikte Gautama eindelijk de verlichting onder een bodhiboom. Dit maakte hem tot de Boeddha, wat ‘de Verlichte’ of ‘de Ontwaakte’ betekent. Hij bracht de rest van zijn leven door met het onderwijzen van de Dharma (de leringen) aan anderen om ook hen te helpen verlichting te bereiken. De basis van het boeddhisme zijn de vier edele waarheden, die gaan over lijden, de oorsprong van lijden, het einde van lijden en de weg naar het einde van lijden (het achtvoudige pad). Boeddhisten geloven in het concept van karma en wedergeboorte, waarbij iemands acties in dit leven toekomstige levens beïnvloeden en uiteindelijk leiden tot verlichting en bevrijding van de cyclus van wedergeboorte, genaamd Samsara.