In agrarisch recht is een pachter iemand die een stuk landbouwgrond of boerderij huurt van een ander, in ruil voor een regelmatige betaling, vaak jaarlijks. Deze betaling wordt ook wel pacht genoemd.
Kenmerken van een pachtovereenkomst:
- Onroerende goederen: De pachtovereenkomst gaat over onroerende goederen, zoals landbouwgrond, boerderijen, weilanden, akkers of visgronden. Bedrijfsmateriaal of hoevebekleding vallen er niet onder.
- Landbouwbedrijfsactiviteit: Het gehuurde onroerend goed moet gebruikt worden voor een landbouwbedrijfsactiviteit. Dit betekent dat de pachter er bijvoorbeeld gewassen teelt, vee houdt of vis kweekt.
- Economisch oogmerk: De pachter moet een economisch oogmerk hebben met het gebruik van het onroerende goed. Dit betekent dat hij er winst mee wil maken.
Verschil tussen pacht en huur:
Een pachtovereenkomst lijkt op een huurovereenkomst, maar er zijn wel enkele belangrijke verschillen:
- Duur van de overeenkomst: Pachtcontracten hebben vaak een langere looptijd dan huurcontracten.
- Wettelijke bepalingen: Pachtcontracten vallen onder specifieke wettelijke bepalingen in het pachtrecht. Huurovereenkomsten vallen onder het algemene huurrecht.
- Vrijheid van contract: Bij pacht gelden er soms minder mogelijkheden om de overeenkomst naar eigen wens in te richten dan bij huur.
Taken en verantwoordelijkheden van een pachter:
- De pachter is verantwoordelijk voor het onderhoud van het gepachte land of de boerderij.
- De pachter betaalt de afgesproken pachtprijs aan de verpachter.
- De pachter moet het gepachte onroerende goed gebruiken volgens de afspraken in de pachtovereenkomst.
Voorbeelden van pachtovereenkomsten:
- Een akkerbouwer die een stuk land huurt om gewassen te verbouwen.
- Een melkveehouder die een boerderij huurt om koeien te houden.
- Een viskwekerij die een stuk water huurt om vis te kweken.
In Nederland is de Pachtwet van toepassing op pachtovereenkomsten. Deze wet regelt onder andere de rechten en plichten van pachters en verpachters.