Francis Bacon (1561-1626) wordt algemeen beschouwd als de grondlegger van het empirisme, een filosofische stroming die stelt dat alle kennis afkomstig is van ervaring via de zintuigen.
Bacon was een Engelse staatsman, filosoof, wetenschapper en jurist. Hij wordt gezien als een van de belangrijkste figuren van de Engelse Renaissance en de wetenschappelijke revolutie.
In zijn werken, zoals Novum Organum (1620), bekritiseerde Bacon de toenmalige wetenschappelijke methoden, die gebaseerd waren op autoriteit en deductie. Hij pleitte voor een nieuwe inductieve methode, waarbij kennis wordt verkregen door middel van observatie en experimenten.
Bacon benadrukte ook het belang van het verzamelen van gegevens en het gebruik van deze gegevens om hypothesen te testen.
Zijn ideeën hadden een grote invloed op de ontwikkeling van de wetenschappelijke methode en legden de basis voor het moderne empirisme.
Naast Bacon hebben ook andere Engelse filosofen, zoals John Locke, George Berkeley en David Hume, belangrijke bijdragen geleverd aan het empirisme.
Het empirisme heeft een blijvende invloed gehad op de westerse filosofie en wetenschap, en het is tot op de dag van vandaag een belangrijke stroming in het denken.