Twee Duitse plaatsen werden in 1949 als gevolg van grenscorrecties bij Nederland gevoegd:
Selfkant: Deze gemeente, gelegen in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, werd op 23 april 1949 officieel Nederlands. De annexatie was een vorm van compensatie voor de geleden oorlogsschade tijdens de Tweede Wereldoorlog. Selfkant bleef tot 1 augustus 1963 bij Nederland behoren, toen het na betaling van een schadevergoeding door Duitsland weer Duits werd.
Elten: Dit kleine dorpje aan de Rijn, eveneens in Noordrijn-Westfalen, werd net als Selfkant op 23 april 1949 Nederlands. De redenen voor de annexatie waren gelijk aan die van Selfkant. Elten maakte tot 1 augustus 1963 deel uit van Nederland, waarna het weer Duits werd.
De annexatie van Selfkant en Elten was controversieel. Veel Duitsers waren tegen de grenscorrecties, terwijl de meeste inwoners van Selfkant en Elten zich wel bij de Nederlandse overheersing konden schikken. In 1963, na jarenlange onderhandelingen, stemde Nederland in met de teruggave van beide gebieden aan Duitsland.
De periode dat Selfkant en Elten Nederlands waren, heeft een blijvende stempel gedrukt op de identiteit van deze gebieden. De grenscorrecties hebben geleid tot een unieke mix van Nederlandse en Duitse culturele invloeden, die nog steeds zichtbaar is in de taal, architectuur en tradities van de regio.