In de jaren zeventig was er een tekort aan benzine. Dit werd veroorzaakt door de oliecrisis die plaatsvond in 1973 en 1979. Gedurende deze periodes waren er politieke spanningen en conflicten in het Midden-Oosten, met name de Arabisch-Israëlische oorlog van 1973 en de Iraanse revolutie van 1979. Hierdoor werd de olieproductie beperkt en stegen de olieprijzen fors.

Het brandstoftekort leidde tot lange rijen bij benzinestations en brandstofrantsoenering. Mensen moesten vaak uren in de rij staan ​​om te tanken en er waren strikte limieten aan het brandstofverbruik. Deze situatie had grote gevolgen voor de economie en het dagelijks leven van mensen, aangezien veel sectoren afhankelijk zijn van brandstof voor transport en energie.

Als reactie op het benzinetekort werden maatregelen genomen om het energieverbruik te verminderen en alternatieve energiebronnen te verkennen. Er werden inspanningen geleverd om energiebesparing te bevorderen, zuinige voertuigen te ontwikkelen en hernieuwbare energiebronnen te verkennen.

Het benzinetekort in de jaren zeventig was een belangrijk keerpunt in het besef van de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen en de noodzaak van energie-efficiëntie en diversificatie van energiebronnen. Het had een blijvende invloed op de energiepolitiek en het energiebeleid wereldwijd.

Het antwoord is :

aardolie