Het lied van de aarde , “Das Lied von der Erde” (Het lied van de aarde) is een groots symfonisch werk van de Oostenrijkse componist Gustav Mahler. Dit werk, geschreven tussen 1908 en 1909, is een cyclus van zes liederen voor twee zangers (meestal een tenor en een alt of bariton) en orkest.
De tekst van “Das Lied von der Erde” is gebaseerd op zeven gedichten uit de Chinese Tang-dynastie, die door Hans Bethge in het Duits werden vertaald onder de titel “Die chinesische Flöte” (De Chinese Fluit). Mahler koos zes van deze gedichten en verwerkte ze in zijn werk.
“Das Lied von der Erde” wordt algemeen beschouwd als een van Mahlers meesterwerken en als een van de grootste werken uit de laatromantiek. Mahler beschouwde het als zijn persoonlijke afscheidsboodschap aan de wereld, omdat het een diepgaande reflectie bevat over leven, dood en eeuwigheid.
De zes nummers van “Das Lied von der Erde” zijn:
- “Das Trinklied vom Jammer der Erde” (Het drinklied van aardse ellende)
- “Der Einsame im Herbst” (De eenzame in de herfst)
- “Van de jeugd” (Over jeugd)
- “Of Beauty” (Over schoonheid)
- “De dronkaard in de lente” (De dronkaard in de lente)
- “Der Abschied” (Het afscheid)
