De wet geldt ook voor niet-ondernemers (houders) van huisdieren en hobbydieren zoals enkele kippen of geiten. De wet bevat echter veel geboden en verboden die alleen gelden voor commerciële houders, fokkers, transporteurs en handelaren.

De wet als geheel is dus niet alleen van toepassing op commerciële houders, maar veel delen van de wet zijn dat ook.

Het citaat uit uw leerboek is inderdaad enigszins verwarrend geformuleerd. De ene zin lijkt de andere zin tegen te spreken. Als het was genoteerd als een samenvatting van wat er in die wet staat, zou het duidelijker zijn geweest.

– In het Besluit houders van dieren zijn algemene regels opgenomen over het houden en verzorgen van dieren. (geldt voor iedereen die een dier heeft)
– Het besluit bevat regels voor de commerciële verzorging, de verkoop en het fokken van huisdieren. Denk hierbij aan een asiel, dierenwinkel of kinderboerderij. Deze regels gelden niet voor dieren die u in huis heeft. (dit is dus alleen voor zakelijke doeleinden)
– Het besluit bevat aanvullende regels voor productiedieren. (deze regels gelden alleen voor commerciële productiedieren, zoals legkippen, melkkoeien, mestvarkens, dus niet voor opvangcentra en kinderboerderijen etc.)

Let op: een particulier die huisdieren of hobbydieren aan huis fokt, kan ook gezien worden als een commerciële fokker. Als je een leuke hond hebt en ze krijgt een of twee keer in haar leven een nestje pups, dan is dat natuurlijk een hobby. Maar als je 6 teefjes in huis hebt en 3 nestjes pups die je jaarlijks verkoopt, word je al snel gezien als ondernemer. En uiteraard gelden er ook bepaalde regels voor de hobbyfokker die slechts één (toevallig) nestje heeft.