Een speciale constructie op een auto gericht op een betere wegligging en minder brandstofverbruik is een aerodynamisch ontwerp. Door de vorm van de auto te optimaliseren en de luchtweerstand te verminderen, kan het brandstofverbruik worden verbeterd.
Enkele aerodynamische kenmerken die vaak worden gebruikt zijn:
Gestroomlijnde vorm: Auto’s met een gestroomlijnd ontwerp verminderen de luchtweerstand. Dit omvat afgeronde fronten, gladde carrosserieën en goed geplaatste spoilers en luchtgeleiders om turbulentie te verminderen.
Luchtinlaten en -uitlaten: Strategisch geplaatste luchtinlaten en -uitlaten zorgen voor een goede luchtstroom, koelen de motor en verminderen turbulentie.
Lagere bodemweerstand: een vlakke en gestroomlijnde onderkant van de auto helpt turbulentie te verminderen en de luchtstroom onder de auto te stroomlijnen, waardoor de luchtweerstand wordt verminderd.
Verlaagde rijhoogte: een lager zwaartepunt verbetert het rijgedrag van de auto, wat resulteert in een betere stabiliteit in bochten en minder overhellen van de carrosserie.
Geoptimaliseerde wielen: wielen met een gestroomlijnd ontwerp en banden met een lage weerstand verminderen de luchtweerstand en verbeteren de efficiëntie.
Daarnaast kunnen technologieën zoals actieve aerodynamica worden toegepast, waarbij beweegbare delen, zoals spoilers, zich aanpassen aan de rijomstandigheden om de luchtweerstand te verminderen en de stabiliteit te verbeteren.
Het is belangrijk op te merken dat de implementatie van dergelijke aerodynamische kenmerken afhangt van het automodel en de fabrikant. Verschillende autofabrikanten hebben verschillende technieken en ontwerpen om de handling en het brandstofverbruik te verbeteren.
