Een onvoorwaardelijke celstraf is een straf die de veroordeelde altijd moet uitzitten. De rechter legt deze straf op zonder voorwaarden. Dit betekent dat de veroordeelde naar de gevangenis gaat en de volledige straf uitzit, ongeacht zijn of haar gedrag na de veroordeling.
In tegenstelling tot een voorwaardelijke celstraf, waarbij de straf niet ten uitvoer wordt gebracht als de veroordeelde zich aan bepaalde voorwaarden houdt, is er bij een onvoorwaardelijke celstraf geen kans om te ontkomen aan de straf.
De rechter kan een onvoorwaardelijke celstraf opleggen voor verschillende soorten misdaden, variërend van kleine vergrijpen tot ernstige misdaden. De duur van de straf hangt af van de ernst van de misdaad, het strafblad van de veroordeelde en andere factoren die de rechter relevant vindt.
Hier zijn enkele belangrijke kenmerken van een onvoorwaardelijke celstraf:
- De straf moet altijd worden uitgezeten: De veroordeelde kan de straf niet ontlopen door zich aan bepaalde voorwaarden te houden.
- Geen proeftijd: Er is geen proeftijd zoals bij een voorwaardelijke straf.
- Vorm van straf: De onvoorwaardelijke celstraf kan worden uitgevoerd in een gevangenis, huis van bewaring of andere strafinrichting.
- Doel van de straf: De onvoorwaardelijke celstraf heeft tot doel om de dader te straffen voor het gepleegde misdrijf, de samenleving te beschermen tegen de dader en de dader te resocialiseren.
Het is belangrijk om te onthouden dat een onvoorwaardelijke celstraf een ingrijpende straf is met grote gevolgen voor de veroordeelde. De rechter legt deze straf dan ook alleen op als hij of zij van mening is dat dit de enige passende straf is.