In 1929 won de Nederlandse wetenschapper Christiaan Eijkman de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde voor zijn onderzoek naar vitamine B1, ook wel bekend als thiamine. Eijkman ontdekte dat thiamine een essentiële voedingsstof was die nodig is voor een gezonde stofwisseling en dat een tekort aan thiamine leidde tot de ziekte beriberi.

Dankzij zijn werk begreep men hoe vitamines werken en hoe ze verschillende gezondheidsproblemen kunnen helpen voorkomen en behandelen. Eijkmans ontdekking was van groot belang voor de ontwikkeling van de moderne diëtetiek en droeg bij tot het besef van de noodzaak van een gezonde en evenwichtige voeding.