Het middeleeuwse feodale systeem was een systeem waarin de heerser landbezit (leengoederen) verschafte aan nobele personen (feudenmen) in ruil voor militaire diensten of politieke steun. In dit systeem was het grondbezit beperkt tot het feodale, maar het eigendom bleef in handen van de heerser. De vazal had de verantwoordelijkheid om het land te beheren en inkomsten te genereren, en was verplicht de heerser trouw te blijven en zijn bevelen op te volgen. Dit systeem was tijdens de Middeleeuwen wijdverbreid in Europa en was een belangrijk aspect van de politieke en economische structuur van die tijd.

Objecten of gebouwen die tot het middeleeuwse feodale systeem behoorden, zouden door de heerser aan het feodale systeem zijn verstrekt en in verband zijn gebracht met de feodale politieke macht en invloed. Deze objecten kunnen bijvoorbeeld kastelen, landhuizen, dorpen of steden zijn. Omdat het eigendom van de grond in handen bleef van de heerser, werd het beheer en gebruik bepaald door politieke afspraken en verplichtingen, in plaats van door economische overwegingen.