Het kapsel van Medusa, de Griekse mythologische figuur, wordt vaak beschreven als een zee van slangen die in plaats van haar uit haar hoofd kronkelden.
De slangen waren niet haar enige haarkapselprobleem. In plaats van glanzend en zacht te zijn, waren de slangen grof en giftig. Sommige beschrijvingen suggereren dat ze constant sissten en bewogen, wat Medusa’s verschijning nog angstaanjagender maakte.
De slangen in Medusa’s haar waren niet alleen een visueel kenmerk, maar ook een symbool van haar kracht en gevaar. In de Griekse mythologie konden slangen transformeren en genezen, maar ze stonden ook voor gif, dood en vernietiging. De slangen van Medusa vertegenwoordigden dus haar dubbele natuur: ze was zowel betoverend als dodelijk.
De exacte oorsprong van Medusa’s slangenhaar is onduidelijk. Sommige verhalen vertellen dat ze oorspronkelijk een mooie vrouw was met normaal haar, maar dat ze werd gestraft door de godin Athena door haar haar in slangen te veranderen. Andere verhalen beweren dat ze al vanaf haar geboorte slangenhaar had.
Ongeacht de oorsprong, is Medusa’s slangenhaar een van de meest iconische beelden uit de Griekse mythologie. Het is een symbool van kracht, gevaar en de transformerende kracht van woede.